– بلندخواني:

به دليل عدم تطابق سرعت ديدن و شناسايي کلمات با سرعت تلفظ و به زبان آوردن آن ها، اين روش باعث کاهش بسيار زياد سرعت مطالعه مي گردد. به علاوه اين که بلندخواني نياز به مکاني خاص دارد و نيز پس از چند دقيقه موجب خستگي خواننده خواهد شد. به عقيده دانشمندان، افراد در بلندخواني بيشتر به جاي اين که تمرکزشان روي مطالب باشد روي صداي خود خواهد بود که اين خود باعث کاهش بازدهي فرد در مطالعه خواهد شد.

– مطالعه در حين راه رفتن:

برخي به اين روش مطالعه علاقه فراواني دارند، در حالي که روش مناسبي براي مطالعه نيست. در حين راه رفتن به طور ناخودآگاه، فکر فرد به اين معطوف مي شود که پاي او به چيزي برخورد نکند و يا اين که چه طور مسيرش را انتخاب کند که طبيعتاً کاهش تمرکز فرد در مطالعه را در پي خواهد داشت. به دليل تغيير متوالي فاصله عدسي چشم تا کتاب، مطالعه در اين حالت باعث خستگي چشم و سرگيجه مي شود.

– زياده خواني:

کلمه به کلمه خواندن دروس به شکلي که حتي يک «و» هم از قلم نيفتد که منجر به حفظ کردن مطالب هم مي شود و نه فهميدن آن، بيشتر در خانم ها شايع است. در آزمون کارشناسي ارشد به دليل اين که سؤالات مفهومي تر از قبل هستند، اين روش، روش ايده آلي براي مطالعه نخواهد بود. به علاوه اين روش بسيار وقت گير و خسته کننده بوده و نيز باعث ايجاد استرس شديد براي داوطلب مي شود. به جاي اين که مطالب را چندين بار خوانده و حفظ کنيم، يک يا دو بار بخوانيم ولي بفهميم.

– مطالعه با وسايل صوتي ـ تصويري:

برخي داوطلبان تصور مي کنند که اگر در محيط مطالعه شان براي مثال موسيقي ملايمي پخش شود، به آرامش و تمرکز آن ها کمک مي کند. طبق تحقيقات به عمل آمده از سوي دانشمندان، اولويت تمرکز مغز انسان بر قسمت شنيداري خودخواسته است و نه بينايي. در بهترين حالت، مغز انسان نيمي از تمرکز خود را به شنيدن موسيقي خودخواسته و نيمي را به ديدن اختصاص خواهد داد. در هر دوي اين حالات، تمرکز داوطلب بر دروس خود کمتر از 100% خواهد بود و اين يعني کاهش بازدهي!
 
– وسواس:

برخي دانشجويان در امر مطالعه هميشه نگراني اين را دارند که شايد درس را کامل ياد نگرفته اند، نتيجه اين تفکر مطالعه مجدد و چندباره و طبيعتاً اتلاف شديد وقت خواهد بود. با نگاهي اجمالي روي پرسش ها و يا تمرينات مبحث مورد مطالعه مي توان به راحتي دريافت که آيا آموزش به درستي انجام شده است يا خير؟

– مطالعه پيوسته و يکسره:

بين زمان هاي مطالعه خود، با الگوي ترجيحاً منظمي، استراحت در نظر بگيريد. حتي الامکان هر 2 ساعت يک بار يک بازده زماني 15 تا 20 دقيقه اي را به اين امر اختصاص دهيد. اين استراحت، اتلاف وقت نيست، بلکه عامل افزايش بازده است. البته زمان مطالعه منطقي در هر بازه مطالعه براي هر فرد تا فرد ديگر متفاوت خواهد بود و اين عدد را شخص داوطلب پس از مدتي به دست خواهد آورد، البته اين زمان براي هر درس تا درس ديگر هم متفاوت خواهد بود. هر چه مبحث يک درس سنگين تر باشد، اين عدد کاهش پيدا خواهد کرد، اما « مطالعه طولاني مدت و يکسره، باعث خستگي زودرس مي شود.»

مهندس سلام

See author's posts